Τα πανάρχαια συγκινησιακά εργαστήρια του εγκεφάλου βρίσκονται στην υπηρεσία της ανθρώπινης συνείδησης χρωματίζοντας τα ψυχικά βιώματα. Ο Ψυχοθεραπευτής ερευνά τις λειτουργίες του ανθρώπινου εγκεφάλου και της ψυχικής διάθεσης και προσπαθεί να ασκεί την εργασία του συνενώνοντας τη ψυχοθεραπευτική ενόραση με τη βιολογική κατανόηση της διαταραχής. Το ψυχικό βίωμα επηρεάζει βιολογικές παραμέτρους και αυτές με τη σειρά τους επιφέρουν αλλαγές στη ψυχική λειτουργία.

Παρόλο το ιστορικό της πόλωσης μεταξύ ψυχοθεραπειών και φαρμακοθεραπειών, ο συνδυασμός ψυχοθεραπείας και φαρμακευτικής αγωγής είναι μια κλινική πρακτική που έχει καθιερωθεί ως θεραπεία εκλογής για πλήθος παρεμβάσεων. Όλες οι διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες (APA, NIMH, NICE) πιστοποιούν οτι η συνδυασμένη προσέγγιση είναι περισσότερο αποτελεσματική είτε από τη ψυχοθεραπεία είτε από τη φαρμακοθεραπεία όταν εφαρμόζονται μόνες τους. Επομένως το ζήτημα δεν είναι αν ο συνδυασμός είναι ωφέλιμος, αλλά με ποιον τρόπο ωφελεί. Υπάρχουν απεριόριστοι τρόποι με τους οποίους οι δύο αυτές μορφές θεραπείας αλληλεπιδρούν σε κάθε θεραπεία και πολλοί τρόποι ανταπόκρισης των θεραπευομένων.

Η ανίχνευση και ο χαρακτηρισμός των διαταραχών απαιτούν προσεκτική κλινική εκτίμηση και εφαρμογή επιλεγμένων διαγνωστικών εργαλείων. Οι ειδικοί ψυχικής υγείας και μόνο αυτοί θα αξιολογήσουν την ιατρική αναγκαιότητα και θα καθορίσουν αν και ποιός συνδυασμός θεραπειών είναι η καλύτερη προσέγγιση για τη θεραπεία των συμπτωμάτων σας.