Η ψυχοθεραπεία δεν είναι υποχρεωτική. Είναι μια διαδικασία που την επιλέγεις, γιατί θέλεις να εργασθείς πάνω στα προβλήματα που σε πηγαίνουν πίσω, γιατί θέλεις να ελευθερωθείς από τους δεσμώτες του παρελθόντος, γιατί θέλεις να ωριμάσεις.

Ο καθηγητής ιατρικής Eric Kandel, που πήρε το Νόμπελ Ιατρικής το 2000, ονόμασε τη ψυχοθεραπευτική διαδικασία ως τη «συνεπέστερη και πνευματικά ικανοποιητικότερη κατανόηση του ανθρώπινου ψυχισμού». Οι διορθωτικές εμπειρίες και οι θεραπευτικές τεχνικές που λαμβάνουν χώρα κατά τη θεραπευτική διαδικασία, έχουν τεράστια θεραπευτική αξία. Επιτρέπουν την αναδιοργάνωση των εμπειριών και την εκμάθηση νέων, λειτουργικών συμπεριφορών, είναι μια διαδικασία ζωντανή.

Όλοι έχουμε αγκυλώσεις και δυσλειτουργκά μοτίβα και όλοι είμαστε εν δυνάμει υγιείς. Ο βαθμός της δυσλειτουργίας μας είναι συνάρτηση των αρνητικών μας βιωμάτων, των δυσλειτουργικών σκέψεών μας και της κακής ποιότητας των σχέσεων που αναπτύξαμε με τους σημαντινούς αλλους. Τα προβλήματα, τα εσωτερικευμένα πρότυπα, τα τραύματα του παρελθόντος, οι αρνητικές εμπειρίες, επηρεάζουν πάντα τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας και τους άλλους, τον τρόπο που λειτουργούμε, τον τρόπο που αγαπάμε και εργαζόμαστε. Στη ψυχοθεραπεία, στην καρέκλα του θεραπευόμενου, συμβαίνει κάτι θαυμαστό: η θεραπεία γίνεται ένας τόπος στον οποίο τα πιο οδυνηρά συναισθήματα μπορούν να εκδηλωθούν και να εκφραστούν, επειδή εκεί μέσα διατηρούνται ασφαλή. Ο θεραπευόμενος μεταφέρει τα δύσκολα, τα μη αποδεκτά κομμάτια του στο θεραπευτή του και εκείνος κρατάει ό,τι ο θεραπευόμενος φοβάται να δεί και να αγγίξει και τα νοίωθει αυτός στη θέση του. Και μετά, πολύ σταδιακά, αναδιαμορφωμένα και γιατρεμένα, τα επιστρέφει στον ιδιοκτήτη τους. Με άλλα λόγια, σκοπός της ψυχοθεραπείας είναι η συνειδητοποίηση των δυσλειτουργικών μοτίβων και η αναδιοργάνωσή τους, ώστε ο θεραπευόμενος να θέσει τις βάσεις της ευτυχίας του.
 

Σε αυτούς τους καιρούς...
που το πισωγύρισμα σε έναν πνευματικό μεσσαίωνα δεν είναι φανταστικό σενάριο,
αφού κανένας πια δεν ανέχεται κανένα...
που η υπονόμευση των σχέσεων είναι τόσο εμφανής...
που οι αυτοπαγιδεύσεις μας μας οδηγούν σε τόσο λάθος επιλογές...
που οι επιθέσεις που πολιτιστικά δεχόμαστε μας απαγορεύουν να ονειρευόμαστε...
σε ένα κόσμο που η a priori αμφισβήτηση των πάντων έχει γίνει lifestyle,
το να γνωρίζεις ποιός είσαι είναι μια σημαντική δύναμη απ΄όπου μπορείς να πιαστείς.
Και η ψυχοθεραπεία είναι και θα παραμένει ένα προπύργιο προάσπισης της επιθυμίας του ανθρώπου να αγαπά και να ανήκει.